[Turkmath:7102] Fwd: Re: Re: bende ki Vladimir Arnold: "Yesterday and Long Ago"

[Timur Karacay]

...................................................................................................................................

Sevgili Yılmaz,
Senin bir editöre gereksemen yok.
Ne güzel bir üslubun var. Zevkle okunuyor.
Pek çok yazar kendi üsluplarını yaratabilmek için yıllarca uğraşır.
Sen hazır üslupla yola çıkıyorsun.
Yolun açık olsun.
Kitabı bekleyeceğim.

Timur Karaçay

....................................................................................................................................


-------- Özgün ileti --------
Konu: 	Re: [Turkmath:7101] Re: bende ki Vladimir Arnold: "Yesterday and 
Long Ago"
Tarih: 	Fri, 11 Jun 2010 00:32:06 +0300
Kimden: 	yilmaz akyildiz <yilmaz.akyildiz at gmail.com>
Kime: 	tkaracay at baskent.edu.tr





selam Timur Hoca

tesvikiniz icin tesekkurler
aklimda tutacagim
zaten emekli olduktan sonra daha cok vaktim var
ve insan yaslandikca geriye gencligine gidiyor

yalniz benim iyi bir editore ihtiyacim olacak...
cunku bir seyi yazarken aklima daha bir suru (kendimce) baglantili 
seyler geliyor
araya giriyor
ve bu da yanlis anlasilabiliyor
ornegin son yazim
sanki arnold u kullanarak kendimi yazmisim gibi gorunebiliyor
cemal aga yazim da bazilarini rahatsiz etmis olabilir... (mi?)  bilemiyorum.
ben bildiklerimi ve icimden gecenleri yazdim.
elbette sizin cemal koc yaziniz bambaska bir dokuman.
elinize saglik.
bence tarihi muhim bir belge.

mesela ersan:
"benim ne isim var arnold yazinda" seklinde bana posta koydu.
halbuki benim aklimdaki baglanti:
selman dan para alamasaydim
ersan kanada dan para gonderecek diye guvenmeseydim
ben berkeleyden parise yola cikmaz
ne grothendieck in ruhu ile bir odada onca ay yasayabilir
ne dennis sullivan ve john stallings le arkadas olabilir
ne delign in yemegini yiyebilir
ne michael herman i taniyabilirdim.
ersan i bos verelim
gelde bunu simdi bizim millete anlat...

aslinda ben o sene parise gitmeseydim
berkeley de imkansiz tezimi bitiremezdim
fransizcamin az olmasi bir sekilde beni IHES in icinde hapis tuttu da 
konsantre olabildim ve
tezimi bitirebildim.

yazacak cok seyler var ama kendimi frenlemeliyim
veya iyi bir editor bulmaliyim
ben serbest yazayim
ayiklamalari o yapsin.

grathendieck uzerine bir yazim var
onu size gonderecegim.

elbet su sozlere de acikim:
"yilmaz matematik yapamayinca
hikaye yazmaya basladi."
evet dogru kardesim.
ben arabistanda kendime soz vermistim:
60 imdan sonra bir kurumda calismayacak
evimde okuyacagim yazacagim.
bu arada yakinda 63 olacagim.

bak cemal aga pat diye gidiverdi.
gecen lerde ruyama girdi
hala tesirindeyim:

" Ölüler ayak izlerini toplamak için geri gelirler."

bir kac gece once ben de nisan 1 de olen matematikci cemal aga yi 
ruyamda gordum
cok guzeldi
genc gozukuyordu
boynunda hic kırısıklık yoktu
gulumsuyordu
konusuyorduk
ama benim icimden "allah allah bu nasil bir sey
cemal aga öldü ama su an karsimda, capacanli,
aman bozulmasin tilsim
ya bu bir ruya ise" geciyordu ayni anda icimden
tam el sikisrken de tuhaflasiyordum ve
elinin sicakligini hissettim
bir tafatna "cemal aga öldü" gercegi var suurumda
diger taraftan karsimda hatta eli elimde cemal aganin sicakligi.

annem oldukten sonra da benzer geceler yasamistim ben.
cok tuhaf cok.

2010/6/10 asiye wrote:


............. kitaba gelince...  183. sayfadayım ve  işte şöyle bir 
paragrafla karşılaşınca.. ara verdim... Gidip kendime birçay aldım.. bir 
sigara yaktım ve masama döndüğümde bunu sizinle paylaşmak istedim.

Çünkü benim size ne zaman olduğunu bilmiyorum ama  bir süre önce Bob ile 
ilgili olarak anlattığım bir şey vardı. Bob'un öldüğü gece....

Bilmem hatırlarmısınız:

şimdi kitaptan şu  paragrafa bir bakarmısınız;


Muhtemelen bunu hatırlamıyorsundur, ama zamanında sana annemin öldüğü 
anı anlatmıştım. O vakit on altı yaşındaydım ve ondan çok uzaktaydım. 
Annem Texas’taki kız kardeşine gitmişti, fakat ben gece yarısı birden 
bire uyanmış ve onu yatağımın kenarına oturmuş, yüzümü okşarken 
bulmuştum. “Anneciğim?” diye fısıldadım, ama o yok oldu ve ardında öyle 
kuvvetli bir sümbül kokusu bıraktı ki aradan geçen onca yıl üstümdeki o 
koku geçmedi.
Ertesi sabah teyzem aÄŸlayarak bana telefon etti ve gece tam benim 
uyandığım anda meydana gelen kazayı haber verdi. Ona annemin beni 
ziyaretinden bahsettiğimde ikimiz de şaşırmadık. Hangi imanlı 
Meksikalı’ya sorarsan sor, sana bruja’ların gayet iyi bildiği bu sözü 
söyleyecektir: Ölüler ayak izlerini toplamak için geri gelirler.



-------------- sonraki bölüm --------------
Bir HTML eklentisi temizlendi...
URL: http://yunus.listweb.bilkent.edu.tr/pipermail/turkmath/attachments/20100611/8bc32ad0/attachment.htm