[Turkmath:1962] George Dantzig anlatiyor

[Zafer ERCAN]

Asağida bahsi olan problemin cozumunu inanın bizim profesorler anlayamazdi, anlasalar da cozumun kendilerine ait oldugunu soylerlerdi, cunku oyle formatlaniyorlar. Bunu, 

Akademik Etik Komisyonuna buyuk oy cokluguyla secilen profesorlerden anliyorum... 




''George Dantzig anlatiyor: 
Berkeley’de California Universitesi Matematik Bolumu Ogrencisiydim. Her zaman ki gibi sinifa gec girdim ve tahtadaki iki soruyu ev odevi sanarak defterime gecirdim. 





O aksam, sorularin uzerinde çalisirken bunun profesorun verdigi en zor odev oldugunu duşundum. Her gece, basaramasam da sirasiyla her iki problemin uzerinde saatlerce çalistim. Birkac saat sonra beynimde bir simsek cakti ve her iki problemi birden cozdum. 





Ertesi gun cevaplari okula goturdum. Profesor, masanin uzerine birakmami soyledi. Masanin uzerinde kagittan bir tepe olusmustu. Benim kagidimin bunlarin arasinda kaynayacagini duşunup bir siraya uzgunce oturdum. 





Alti hafta sonra bir Pazar sabahi kapinin vurulmasiyla uyandim. Kapida profesoru gorunce dondum kaldim. 
‘George! George!’ diye bağiriyordu.’Problemi cozmussun’ dedi. 





‘Tabiiki’ diye cevap verdim.’Cozmem gerekmiyor muydu?’ diye sordum. 
Profesor, tahtaya yazilmis olan o iki problemin ev odevi olmadiğini, dunyanın onde gelen matematikcilerinin simdiye kadar cozememis oldukları iki unlu problem oldugunu acikladi. 
Birisi bana onlarin, iki unlu cozulememis iki problem oldugunu soyleseydi, sanirim onlari cozmeyi denemezdim bile. 
Zihni özgur birakmak, George Dantzig'' 
-------------- next part --------------
An HTML attachment was scrubbed...
URL: <http://yunus.listweb.bilkent.edu.tr/pipermail/turkmath/attachments/20170213/f2a3dc7c/attachment.html>